Dost.. Basit ama anlamı çok derin..

Dost; sizi derinden anlayan hatta bazen siz olmayı bilen ve daima biz olmayı başaran, Sevgi, saygı ve sabırla her tür düşünceyi kırmadan, dökmeden sizinle paylaşabilen..
Kan bağıyla olmasa da yürekten bağlı olduğumuz insanlar vardır. Sınırsız güvendiğimiz.. Herkes arkasını dönse de onun herzaman yanıbaşımızda olduğunu bildiğimiz insanlar.. 
Gerçek bir dostu olmalı insanın. Iyi gününde de kötü gününde de zor zamanında da yanında olacak, koruyup kollayarak, sorunlarına kendi sorunuymuşcasına  çözüm arayacak sadık bir dostu olmalı insanın.  Mutluluğunu paylaştığın gibi başın sıkıştığında darda kaldığında koşabildiğin, kapısını çaldığında bakışlarından seni anlayabilen bir dostun olmalı. Sana senden çok güvenen bir sırdaşın olmalı..
Fedakârlıktır dostluk. Herşeyini feda edersin dostun için düşünmeden.. Onu mutsuz görmek istemesin, yanında olduğunu herzaman hissettirirsin. Güvenmektir dostluk. Çünkü gerçek dost asla bitmez, ihanet etmez, yarı yolda bırakmaz..
Zordur dost olmak. Kişisel çıkarlar karşısında  kurulan bir ilişki değildir. Katlandığımız değil razı olduğumuz insanlardır dost, eskidir ama hiç de eskimeyendir.. Insanı yol değil yol arkadaşı yorar. O yüzden zordur dost olmak.
 
Eğer gerçek bir dostunuz varsa sıkıca tutunun ona, çünkü bu zamanda bulunmaz bir hazineye sahipsiniz demektir ve sizde onun için bulunmaz bir hazine olun..
Dostluk bu.. Yürek ister, adamlık ister.. Herkesin harcı değildir. 
 
Hiç dostun oldu mu? Yoksa her önüne çıkanı dost mu bildin?