Hayatta öyle değil mi zaten. Yaşamın her aşamasından geçerken düne bakmak bir özlem gibi bir uhde gibi aklımızın bir köşesinde durur. Anı yaşamak ve geçmişin etkisinden kurtulmak isteriz. Hayatımızın bir parçasıdır keşkeler. O anı yaşarsın ama hep keşke gelir aklımıza. Geçmişin acılarını ve sevinçlerini hatırlarız. Kötü anılarımıza bir keşke çeker iyi anılarımıza da keşke daha da şunu vs. yapsaydım deriz. Halbuki hayat öyküsü zamanla geçer. Geçmiş ne kadar bizi, anı tam anlamı ile yaşamaktan alıkoymaya çalışsa da gelecek adımlarımızı keşkelerinden arındırılmış yollarda atmalıyız. Geçmiş bizim geçmişimizdir. İyi ve kötü birikimlerimiz tecrübelerimizi ve yapımızın oturmasına destek olur. Gelecek hedeflerimizi yaparken geçmişte yaşanan tecrübelerimizi bir rehber olarak almalı bu hedefleri gerçekleştirirken ona göre yol almalıyız. Keşkelerle değil ileriye koyduğumuz hedeflerle yol almalı ve hayatımızı şekillendirirken buna inanmalıyız. Anı o an içinde bulunduğumuz durumu değerlendirerek yaşar ve geçmişi tecrübelerle düşünürsek planlarımız daha sağlıklı bir hedefe ulaşır.İyi hafta sonları dilerim.