Hayatımız, günlük mücadelemizin ve hayatın bize belirlemiş olduğu döngü içinde geçiyor. Hep bir koşuşturma, rekabet, ulaşma vs. Seçenekler o kadar çok ki sadece bir kelime ile özetleyecek olursak; bir keşmekeş bazen. Son zamanlarda belki de orta yaş bireyler olarak kendimize hep şu soruyu soruyor olabiliriz. Yıllar ne çabuk geçip gitti?  Hakikaten de öyle. Y kuşağı olarak çok şanslı bireyler olduğumuzu da unutmamak gerek. Mahalle kültürünün en yoğun yaşandığı yıllardı; 80-90’lar arası. Oyun oynamak için aşağıya inen çocukların daha da özgürce sokakta oynadığı, akrabalık ve komşuluk ilişkilerinin en candan yaşandığı dönemlerdi o yıllar. Bazen dizilerden izlediğimiz günler bile özlem dolu oluyor. Şanslı nesil olmamız, aşağıda doyasıya oynamak yerine ekran karşısında ve sanal mecralarda vakit harcayan, ebeveynleri ile tam ve kaliteli zaman geçiremeyen çocukların hayatlarından belki daha da iyiydi ama teknoloji olarak biraz zayıf günlerdi. Her anın insan da önemli katkıları muhakkak vardır ve önemli olan yaşadığımız sürece hayatımıza katkı sunacak ve değer katan değerlerimizi unutmadan her yaşın bize yüklediği sorumlulukları yerine getirmektir. Belki hep çocuk kalmalıydık, belki de ömür boyu o günlerin neşesi ve iyi temennilerle bezenmiş bir gelecek hayali ile yola çıkmak olmalı hayatımızın gayesi. Mutlu, huzurlu ve neşenizin solmadığı günler dileğiyle iyi hafta sonları diliyorum.