Bugün milyonlarca öğrencinin ders başı yapmasının üzerinden iki hafta geçti ve üçüncü haftanın ilk ders günü. Türkiye genelinde milyonlarca öğrenci okuluna giderken Gaziantep’in Dülük Köyü’nde ise okula gidemeyen tam 430 öğrenci var. Evet yanlış duymadınız üç değil, beş değil tam 430 tane. Mahallenin öğrenci nüfusu 580 bu öğrencilerin ise yalnızca 150 civarı kendi imkanlarıyla okula gidebiliyor. Geriye kalan 430 öğrenci ise servis hizmeti verilmediği ve okulları çok uzakta olduğu için okula gidemiyor. Koca bir köyün öğrencisi ve bu ülkenin yarınları diyeceğimiz öğrenciler servis imkanı verilmediği için okuyamıyorlar. Bu kapsamda Gaziantep’in Dülük Köyü’ne gittim ve öğrenci velilerinin çaresizliğine şahit oldum. Hangi kapıyı çalsan en az iki öğrencisi var ama servis olmadığı için çocuklarını okula gönderemiyor. Okulların başlamasının üzerinden iki hafta geçmiş ancak çocuklar halen evde oturuyor. Gelelim Gaziantep’in eğitim kaderine. Son günlerde hep diyoruz ya Gaziantep eğitimdeki makus kaderini yeniyor diye. Neyi nasıl yendiğimiz ortada. Sonra da Gaziantep’in eğitim başarı sıralaması Türkiye genelinde sonlarda diyoruz. Sebebi açık ve net. Okula gönderilemeyen öğrenciden nasıl bir başarı bekleyebilirsiniz ki? Dülük’te bulunan anakolu, ilkokul ve ortaokul tek eğitim binasında ve mahallenin yaklaşık bir buçuk kilometre uzağında. Bir buçuk kilometre dediğime bakmayın bir de mahallenin en uzak kesiminden okula gelmek zorunda olan çocuklar var. Bunu da hesaba kattığımızda okula uzaklık 2 buçuk kilometreyi geçiyor. Köyde bir velinin durumu ise beni gerçekten çok şaşırttı. Çocuğunu ve alabilirse birkaç daha komşu çocuğunu okula götürmek için traktörünü kullanıyor. Ne acı bir manzara. Evet yanlış duymadınız okula gidebilmek için traktör kullanıyorlar. Neden traktör dedim. Adam açtı ağzını yumdu gözünü. Çocuklarımı okutmayayım mı diye. Evet haklı eğer bir servis imkanı getirilmezse yakında birkaç traktör daha bulunup çocuklar o şekilde okula götürülebilecek. Peki kışı ayı geliyor şimde ne olacak? Eğitimdeki makus kaderini yenmek istediğini söyleyen Gaziantep’e ne okula gidemeyen çocukların hali yakışır ne de servis imkanının verilmemesi yakışır. Umarım bu köydeki 580 öğrencinin çektiğini sıkıntıyı bir nebze de olsa anlatabilmişimdir ve yetkililer de bu mesajdan gerekli dersleri çıkarabilirler. Saygılarımla umarım Gaziantep eğitimdeki makus kaderini yenmek için seferber olacaktır.